Ik kon niet slapen en het was al laat. Ik draaide me om en sloot mijn ogen weer. Plots hoorde ik getik op mijn slaapkamerraam. Ik kroop uit mijn bed, schoof mijn blauwe gordijn opzij en keek naar buiten. In het licht van de maan kon ik de fietsen en de auto’s goed zien. Een […]
Twee husky’s spelen in de sneeuw. De een zegt tegen de ander: Zo had ons verhaal kunnen beginnen. Maar zo begon het natuurlijk niet. Want er lag nog geen sneeuw. Niet bij het begin van dit verhaal. Dus nog even geduld. Op de dag dat ons verhaal begint, zag je buiten veel roze en witte […]
En de muren fluisteren me zachtjes de woorden in die ze zojuist hebben opgevangen. Gloeiende stenen als blozende wangen. Plaatsvervangend ongemak om zoveel rauwe waarheid, uitgesproken door haar. Bij mij zweeg ze. Het afgelopen etmaal, waarin stiltes als vijandelijke linies tussen ons in waakten. Alle dagen van de laatste jaren, waarvan we te laat inzagen […]
Op mijn fiets op weg naar de supermarkt dacht ik : Is this the world that we created? Ik zag er nu al tegenop; mijn vorige boodschappensessie nog vers in mijn geheugen. Het leek wel alsof iedereen dacht: ik wil alles hebben en ik wil het nu meteen hebben. Ik, ik, ik. Maar ik was […]
‘Het is wonderlijk dat ik steeds hetzelfde voorbij zie komen,’ zei Ellen, terwijl ze probeerde de rook in de vorm te blazen die ze net had bedacht. Ze had lang over deze zin nagedacht, getwijfeld of ze haar zou uitspreken, maar de behoefte – of was het een drang? – niet langer kunnen weerstaan. Ze […]
“Lieve Corona, toen je moeder en ik je verwachtten, dachten we met jou de kroon op onze liefdesrelatie te zetten.” Huub had de zin nu drie keer gelezen, maar het stond er echt. In het handschrift van zijn vader. Een losse zin op een gelinieerd A5-papiertje. Wie was Corona? Een kind van zijn vader en […]
– Juni 2015 – ‘Het gaat niet om de knikkers, het gaat om het spel,’ zei Nienke. Ze deed alsof ze niet zag hoe haar twee broers elkaar veelbetekenend aankeken. Die hadden haar al maanden zien lezen, aantekeningen maken en webinars volgen over het kweken van de perfecte zonnebloem. ‘Maar je wilt toch winnen?’ vroeg […]
– Dinsdag, 4 augustus – De wind die over de dijk jaagt heeft iets ijzigs. Ik liep stevig door met mijn handen in mijn zakken en probeerde mezelf niet teveel verwijten te maken. Dat had toch geen zin. Net zoals om de halve minuut op mijn horloge kijken; dat maakte niet dat ik sneller kon […]
Daar zaten ze weer, aan de gracht, net als een jaar geleden. Hoewel ze het niet letterlijk hadden uitgesproken, konden ze het eigenlijk zo voor elkaar invullen. Geen van beide waren ze er honderd procent zeker van geweest dat ze hier, of waar dan ook, ooit nog samen wijn konden drinken, een tafeltje van slechts […]
Dat die kers op de taart nu uit deze hoek moet komen. Was het wel een kers? Of wilde ze er dat per se in zien? Omdat er nu eenmaal een kers moest zijn? Het was misschien beter als de cake ongeglazuurd bleef. Overzichtelijk, veilig en behapbaar. Nu al had Simone haast het gevoel dat […]